“Volgende maand is het 10 jaar geleden dat mijn broer overleed”, vertelde ze.
Ik voel haar pijn als ze vertelt dat het 10 jaar geleden is dat het maken van gezamenlijke herinneringen ophield. 10 jaar geleden, zijn oudste zoontje was nog zo klein en de 2e was nog onderweg. Beide zijn nu jonge tieners die het zonder hun vader moeten doen.
“Ik heb nu de Memento’s aan 10 vrienden gegeven.
10 vrienden die hun verhalen gaan opschrijven voor de jongens,
10 vrienden die hun herinneringen gaan delen over hún vader.
Hun vader, die ze niet of nauwelijks hebben mogen ervaren. We verzamelen de verhalen zodat de jongens als ze groter zijn deze verhalen kunnen lezen. Kunnen voelen hoeveel hun vader voor anderen betekend heeft. Zodat ze kunnen voelen of zij dezelfde eigenschappen ontwikkelen als hun vader.”
Op deze manier halen we iemand weer dichtbij
Het raakt mij tot in het diepst van mijn hart. Dit is waarvoor ik Memento geschreven heb. Om verhalen te delen over hun vader of moeder, verteld door andere dierbaren. Om zo iemand in het hart te kunnen sluiten die ze zo moeten missen.
Dit is waar het voor mij over gaat. Iemand is er niet meer maar op deze manier halen we iemand weer dichtbij. De vrienden halen hun herinneringen op, voelen weer hoe het was, zoeken de foto’s die erbij horen. Zolang iemand in ons hart is, is hij of zij er nog steeds een beetje bij. Niet zichtbaar, maar wel voelbaar. Ik wens deze vrienden de mooiste herinneringen toe en deze jongens de mooiste verhalen over hun vader.
Herinneringenboek Memento
We gaan weer richting moederdag en daarna vaderdag. Wil jij iets bijzonders geven aan iemand waarvoor deze dag moeilijk is omdat moeder of vader er niet meer is? Misschien is het schrijven van een verhaal over hem of haar wel het allermooiste cadeau dat je kan geven.
Wil je daar hulp bij? Kijk dan eens of een Memento herinneringenboek iets voor je is.
memento #vader #moeder #verlies #verhalen #injehart

Ik ben Can...
Ik ben Can Kroezen-Cornelissen en ben in het dagelijks leven actief als systemisch coach. Als jong meisje van 13 verloor ik plotseling mijn vader aan een hartinfarct. Dit heeft mij gevormd. Door deze ervaring ben ik altijd enorm betrokken bij mensen die plotseling te maken hebben met een grote verandering in hun leven. Als systemisch coach heb ik hier ook mijn beroep van gemaakt. Met veel liefde begeleid ik mensen met het vinden van hun eigen plek en het leven van hun volle potentieel.
Ik wil graag iets doen voor mensen met dezelfde ervaring als ik. Een kleine bijdrage leveren aan het insluiten van je ouders en het vastleggen van hun leven. Zodat jij deze herinneringen altijd bij je kan houden.